Kraków Franciszkańska 3 - 29 lipca, godzina 20 z minutami

sobota, 30 lipca 2016 12:04
Autor Alex

Kiedykolwiek przyjechać do Krakowa, ludzi tu zawsze tłum. Spacerują, zwiedzają, siedzą w przeróżnych miejscach, śpiewają, tańczą. Ale w tych dniach to już nie jest ... "dużo ludzi". Aby przejść z jednej pierzei rynku na drugą, trzeba się po prostu przeciskać i to nie tylko w dzień. Nocą jest równie tłoczno, ale i wesoło.

Setki, tysiące flag narodowych z całego świata, dziesiątki języków, dialektów, czasem bardzo niezrozumiałych, ale komu to przeszkadza. Każdy z każdym potrafi się dogadać, każdy uśmiechem zdobywa nowe przyjaźnie i sympatie często całkiem odległych kulturowo bliźnich.

To piękne, że kiedy świat kłóci się ze sobą, kiedy w różne miejsca na naszym globie płyną od różnych polityków przeróżne informacje choćby na temat Polski, że podobno u nas coś jest nie tak z wolnością, z demokracją, to właśnie młodzież przekazuje sobie wieści, że Polska to kraj wyjątkowy - wolny, radosny, pozbawiony w większości uprzedzeń zarówno rasowych, jak i narodowościowych.

Oczywiście każdy zaznacza, że należy odróżnić miłość do bliźniego od akceptacji przemocy i dbania o własne dobra narodowe.

Każda ławka, każdy pomnik, każdy krawężnik przezywają oblężenie. Jak tyle osób udźwignie Adaś? On sam się sobie dziwi.

Przekaz z polski pójdzie w świat.

W ten świat, do którego płynęły donosy od pewnych naszych rodaków, do którego nasi rodacy skarżyli się, że rzekomo nie mamy wolności, w tym wolności słowa.

Oczywiście znów należy odróżnić wolność słowa od jadu i obrażania bliźniego.

Świat zobaczył Polskę, młodzież, która przecież za kilka lat będzie tym światem rządzić, poznała sobie podobną młodzież skupioną wokół największej tradycji, tradycji i wiary chrześcijańskiej.

I nawet jeśli ktoś nie wierzy, musi przyznać, że 1050 lecie chrztu Polski to rocznica najbardziej doniosła z doniosłych.

Są i tacy, którzy całe życie od wiary się odżegnywali i dziś przyznają, że w wierzących jest siła. Ale są i tacy, którzy próbują podpiąć się pod nurt koniunkturalny, ani myśląc przejść się do kościoła i uklęknąć choćby na chwilę. Cóż, być może Pan bóg upodobał ich sobie na zaciekłych ateistów?

Kraków rządzi dniami i nocami. Papież gdziekolwiek się pojawia przyciąga tłumy wiernych i głosi słowo. Słowo proste, czasem wydaje się nawet, że za proste. Ale on wie, że w świecie zdominowanym przez plastik , tandetę i beznadziejność, trzeba czasem powiedzieć bardzo prosto, aby dotrzeć, przekonać, nawrócić, pogłębić wiarę.
Tak się złożyło, że to było odruch chwili. Jadę. I udało się dojechać, udało bez problemu zaparkować i przejść po grodzie Kraka, aby zrobić kilka zdjęć i na żywo zobaczyć Franciszka, a jakże, na Franciszkańskiej numer trzy.

Zdjęcia są, jakie są - odległość jednak była znaczna.

Ale w tym wypadku sam fakt zrobienia zdjęcia Papieżowi, jest najważniejszy, tym, bardziej, że w roku 1981, kiedy byłem na pielgrzymce w Rzymie, udało mi się zrobić zdjęcie Janowi Pawłowi II.

Niestety ogrom placu Świętego Piotra przerósł smienę, jednak jest okno i jest Papież Polak...

Poniżej przegląd na filmie i zdjęcia z 29 lipca w Krakowie.